برهمکنش بقایای نیتروژن کشت ذرت و کود نیتروژن بر عملکرد دانه و روغن کلزا

به منظور تعیین برهمکنش بقایای نیتروژن کشت قبلی و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد دانه و روغن کلزا، آزمایشی در دانشگاه شهرکرد در سال زراعی 88-1387 اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. بقایای هفت تیمار کودی (217، 435 و 652 کیلوگرم در هکتار کود اوره؛ 1/6، 2/12 و 3/18 تن در هکتار کود مرغی؛ و شاهد: عدم مصرف کود) در کرت های اصلی و سطوح مختلف نیتروژن مصرفی (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) در کرت های فرعی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد دانه در خورجین و وزن هزار دانه با بقایای 2/12 تن در هکتار کود مرغی کشت قبلی به دست آمد. نیتروژن مصرفی در کشت کلزا باعث افزایش معنی دار تعداد دانه در خورجین و کاهش معنی دار درصد روغن گردید. برهمکنش معنی داری بین بقایای نیتروژن کشت قبلی و سطوح مختلف نیتروژن مصرفی در کلزا بر تعداد خورجین در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن مشاهده شد. بیشترین عملکرد دانه و روغن با بقایای 2/12 تن در هکتار کود مرغی و 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در کشت کلزا به دست آمد. در مجموع، به کارگیری مقدار زیاد کود شیمیایی در کشت ذرت باعث کاهش پتانسیل عملکرد کلزا می شو د، ولی کود مرغی نه تنها بقایای نیتروژن را برای کشت کلزا به همراه دارد، بلکه هزینه کوددهی را نیز کاهش می دهد.