روایی تریاژ دستی و الکترونیک در پیش بینی بستری شدن در بخش مراقبت ویژه

سامانه تریاژ الکترونیک به تازگی در کشور طراحی شده و مورد استفاده قرارگرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی روایی آن در پیش بینی نیاز به مراقبت ویژه و سپس مقایسه آن با روش تریاژ دستی است.
این مطالعه مقطعی گذشته نگر در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز انجام شد و در آن پرونده 491 نفر که به روش الکترونیک و 848 نفر که به روش دستی تریاژ شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی ارتباط بین سطح تریاژ و بستری شدن در بخش مراقبت ویژه، از آزمون Phi and Cramer''s V، نرم افزار SPSS16 و سطح معنی داری 0.05 استفاده شد.
توزیع افرادی که در بخش مراقبت ویژه بستری شده بودند، در بین سطوح پنج گانه تریاژ ESIبرای تریاژ دستی در سطح1: 16.7%، سطح2: 26.7%، سطح3: 3.8%، سطح4: 0.6%، و سطح5: 0% بود. این توزیع برای تریاژ الکترونیک در سطح1: 11.1%، سطح2: 3.3%، سطح3: 3.1%، سطح4: 2.8% و سطح5: 0% بود. مقدار V برای تریاژ دستی و الکترونیک به ترتیب برابر با 0.246 (P <0.001) و 0.096 (P= 0.314) به دست آمد.
تفاوت بین میزان بستری شدن در بخش مراقبت ویژه در بین سطوح پنجگانه تریاژ ESI در تریاژ دستی، به لحاظ آماری معنی دار بود. بنابراین روایی تریاژ دستی در پیش بینی این پیامد تایید شد. برخلاف تریاژ دستی، شواهد به دست آمده از این مطالعه نتوانست روایی تریاژ الکترونیک را در پیش بینی بستری شدن در بخش مراقبت ویژه نشان دهد. استفاده از سایر پیامدها مانند فوت و مدت اقامت، درکنار این پیامد، می تواند تصویر جامع تری از روایی تریاژ ارائه دهد.