سیمای کیفی آب های آشامیدنی شهرستان ارومیه از نظر سلامت

کیفیت آب آشامیدنی تاثیر بسزایی در سلامت شهروندان دارد و مقایسه آن با استانداردهای موجود و اطلاع از حدود مجاز می تواند اطلاعات مفیدی را در راستای حفظ سلامت جامعه ارائه نماید. در مقاله حاضر وضعیت کیفی آب های شرب مصرفی در شهرستان ارومیه مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است.
نتایج مربوط به آنالیز آب شرب شهر ارومیه و روستاهای آن مشتمل بر 182 آنالیز انجام شده در سال 1391 و 1392 از مرکز بهداشت استان تهیه و پس از ورود به نرم افزار SPSS مورد آنالیزهای روتین آماری قرار گرفته و با استاندارد ملی مقایسه گردید.
سختی آب های شرب ارومیه از mg/L 100 تا 1040 کربنات کلسیم و بطور میانگین mg/L 144 ± 309 متفاوت است که نشان دهنده آب های سبک تا خیلی سخت است. از نظر املاح محلول مقادیر اندازه گیری شده از 103 تا mg/L 1900 و بطور متوسط mg/L 287 ± 366 می باشد. در مورد فلوراید که از نظر سلامت دارای اهمیت می باشد، مقادیر از صفر تا mg/L 1/5 و بطور میانگین mg/L 0/23±0/21 متفاوت است. در مورد کدورت در 44% نمونه های آنالیز شده کمتر از NTU 0/5، در 34% بین 0/5 و 1 و در 22% بالای NTU 1 بود.
در مقایسه با استانداردها ملی و بین المللی آب شرب در برخی از نواحی شهرستان ارومیه مقادیر بعضی از پارامترهای کیفی آب شرب مطابق با حدود مجاز نبوده و لازم است اقدام اصلاحی در این خصوص صورت گیرد. با این حال در مجموع کیفیت فیزیکو شیمیایی آب های بررسی شده برای شرب مناسب می باشد.