برآورد تبخیر از سطح پیکره های آبی با الگوریتم SEBAL با استفاده از تکنیک سنجش از دور (مطالعه موردی مخازن آب شیرین چاه نیمه سیستان)
دریاچه های آب شیرین یکی از منابع محدود آب شیرین محسوب می شود که در دهه های اخیر با مشکلات کمی و کیفی بسیاری مواجه اند. مدیریت صحیح و جامع این منابع نیازمند وجود اطلاعات دقیق از مولفه های بیلان آب می باشد. تبخیر به عنوان ناشناخته ترین مولفه بیلان آب، سهم زیادی در میزان تلفات آبی دارد، که داشتن اطلاع دقیق از میزان و توزیع مکانی و زمانی آن کمک شایانی به مبانی برنامه ریزی کمی و کیفی منابع آب می نماید. مخازن مصنوعی آب شیرین چاه نیمه ها واقع در شرق کشور، با مساحت 141 کیلومتر مربع به عنوان منطقه مطالعاتی انتخاب گردید. در این تحقیق، توانایی مدل SEBAL در برآورد تبخیر از سطح پیکره آبی با استفاده از اطلاعات هواشناسی و تصاویر ماهواره ای سنجنده MODIS بررسی گردید. در نتیجه میزان تبخیر روزانه با تفکیک مکانی 250 × 250 متر با دقت قابل قبول به دست آمد. از روش تشتک تبخیر به عنوان روش مرجع استفاده شد. در مقایسه نقطه ای نتایج مدل SEBAL با روش تشتک، ضریب همبستگی مدل R، 74/0 و میانگین درصد خطای کل 5/14± و RMSE مقادیر روزانه، بین 15 تا 25 درصد مقادیر کل می باشد. به صورت میانگین شار گرمای نهان و متوسط نرخ روزانه تبخیر برای 30 تیرماه سال 1391 برای سطح آب به ترتیب برابر با 308 W/m2و 13 میلی متر در روز به دست آمد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.