تحلیل اصطکاک و بافت روسازی آسفالتی با استفاده از دستگاه آونگ انگلیسی و آزمایش پخش ماسه

لغزنده شدن سطح راه ها یکی ازعواملی است که احتمال وقوع تصادفات را افزایش می دهد. اصولا لغزش زمانی اتفاق می افتد که ضریب اصطکاک بین لاستیک و سطح راه برای حفظ چسبندگی بین این دو کافی نباشد. با افزایش سرعت وسیله نقلیه و حجم ترافیک که دو عامل اساسی در مسئله سرخوردگی هستند، این موضوع اهمیت زیادی پیدا کرده است. بطوری که امروزه کنترل مقاومت سرخوردگی روسازی ها در کشورهای پیشرفته صنعتی امری مهم بوده و در طرح روسازی ها بدان توجه کامل می شود. اصطکاک راه با تغییر عوامل متعددی از جمله مشخصات سطح آسفالت، مشخصات لاستیک، درجه رطوبت راه و شرایط عملکردی وسیله نقلیه تغییر می کند. در این تحقیق با مطالعه موردی خیابانی با ترافیک سنگین واقع در منطقه بیست شهر تهران و بررسی اطلاعات آماری مربوط به ترافیک و تصادفات آن، آزمایشات مربوط به آسفالت در بزرگراه شهید رجایی تهران مسیر شمال به جنوب حد فاصل پل آزادگان تا بیمارستان شهدای هفتم تیر انجام و سپس آزمایشات میدانی به وسیله دستگاه آونگ انگلیسی برای تعیین مقاومت لغزشی و آزمایش پخش ماسه برای تعیین بافت درشت روسازی انجام گردید و نهایتا با بررسی ارتباط بین داده ها و نتایج آزمایشات، نمودارهای چگونگی تغییرات مقاومت لغزشی نسبت به زمان بر اثر عبور ترافیک ارائه گردیده است که با مقایسه نتایج با استاندارد ها می توان نتیجه گرفت که پس از گذشت 7 ماه نیاز به بهبود مقاومت لغزشی روسازی آسفالتی می باشد.