بهینه سازی درصد دز عمقی در الکترون تراپی از طریق ترکیب پرتوهای الکترونی با انرژی ها و سهم های متفاوت

امروزه از پرتوهای الکترونی برای درمان ضایعات سطحی به طور گسترده ای استفاده می شود. از آنجایی که دستگاه های شتاب دهنده، پرتوهای الکترونی با انرژی های محدود ایجاد می کنند، ناحیه درمانی با توزیع دز مطلوب به عمق های مشخصی محدود می شود. لذا در این مطالعه با ترکیب پرتوهای الکترونی با انرژی ها و سهم های متفاوت، برای درمان ضایعات سطحی کم عمق (تا حدود cm 3)، منحنی PDD با توزیع دز مرکزی یکنواخت تری در مقایسه با به کارگیری باریکه الکترونی تک انرژی ارائه شده است.
با استفاده از دستگاه شتاب دهنده واریان برای الکترون های با انرژی 4، 6، 9 و Mev12 برای میدان cm220×20 درصد دز عمقی (PDD) اندازه گیری شد. منحنی PDD به منحنی برحسب دز (Dose Curve) تبدیل شد. با استفاده از نرم افزار Matlab، تابع 4 گوسین به منحنی های مذکور فیت شد و با ترکیب نسبت-های مختلفی از این توابع، بهترین ترکیب انتخاب شد.
با ترکیب پرتوهای الکترونی با انرژی ها و سهم های متفاوت، درصد دز ناحیه انباشت دز، به حدود 90 تا 95 درصد دز ماکزیمم و همچنین درصد دز سطح به 90 درصد دز ماکزیمم افزایش یافت.
ترکیب پرتوهای الکترونی با انرژی کم سبب بهینه سازی توزیع دز در منحنی PDD می شود. در ضمن با این روش می توان به طور اسمی از ترکیب انرژی-های مختلف، انرژی دلخواه الکترون را تولید کرد و بهره درمان با استفاده از باریکه الکترونی را افزایش داد.