بررسی متیلاسیون سیتوزین DNA در مراحل نموی گیاه littoralis Aeluropus

متیلاسیون DNA یکی از راه های اپی ژنتیکی تنظیم دینامیکی بیان ژن در سطح ژنوم بوده که از نقش کلیدی در مراحل مختلف نمو و تمایز برخوردار می باشد. به منظور ارزیابی جایگاه متیلاسیون DNA در تحلیل واکنش گیاه شورپسند littoralis Aeluropus به شرایط مختلف نموی، از چندشکلی ناشی از متیلاسیون (MSAP) استفاده گردید. میزان تغییرات اپی ژنتیکی بصورت متیلاسیون و دمتیلاسیون در جایگاه CCGG با استفاده از مقایسه الگوی باندی ناشی از آنزیم های HpaII و MspI بررسی گردید. باندهای تیپ I (عدم متیلاسیون)، تیپ II (متیلاسیون در جایگاه CpG)، تیپ III (متیلاسیون در جایگاه CpCpG) به ترتیب 7/75 درصد، 4/19 درصد، 9/4 درصد از کل این باندها را به خود اختصاص دادند. بیشترین فراوانی متیلاسیون (%4/19) در باندهای تیپ II بوده که در نوکلوتید سیتوزین در هر دو رشته توالی پالیندرومی متیله گردید. از 480 باند مشاهده شده، 33 باند در مراحل مختلف نموی از الگوی متیلاسیون متفاوتی برخوردار بودند. تنظیمات اپی ژنتیکی در این تحقیق دوجهته و بصورت تغییرات متیلاسیون و غیرمتیلاسیون بوده که در مجموع روند افزایشی در میزان متیلاسیون در طی فرایند نمو گیاه مشاهده گردید. تغییرات متیلاسیون و دمتیلاسیون مشاهده شده در جایگاه CG، می تواند در تنظیم بیان ژن وابسته به مراحل مختلف نموی نقش داشته باشد.