مقایسه تاثیر ورزش با استروژن در کاهش رفتارهای شبه اضطرابی در موش های سوری اوارکتومی شده

اضطراب یکی از نشانه های یائسگی است که به دلیل توقف فعالیت تخمدان ها می باشد و موجب افزایش شدت علائم وازوموتور در دوران یائسگی می شود. این مطالعه به منظور مقایسه اثر ورزش روی اضطراب در موش های سوری اوارکتومی شده با استروژن انجام شد.

این مطالعه تجربی بر روی 28 سر موش سوری با وزن تقریبی (35-25 گرم) که به 4 گروه 7 تایی اوارکتومی، اوارکتومی+ورزش، اوارکتومی+استروژن (استرادیول والرات با دوز mg/kg40) و اوارکتومی+ترکیب ورزش و استروژن تقسیم شدند. نخست حیوانات اوارکتومی شدند و یک هفته پس از اوارکتومی موش ها روی یک تردمیل به مدت 30 دقیقه در یک روز، برای 5 روز در هفته، به مدت 4 هفته با شدت متوسط دوانده شدند. بعد از 4 هفته، با دستگاه ماز بعلاوه ای شکل (Elevated plus-maze) میزان اضطراب در حیوانات تعیین شد.

در این مطالعه استروژن (4/72±22/13) در مقایسه با گروه اوارکتومی (3/18±4/91) درصد زمان ورود به بازوی باز (OAT%) را به طور معنی داری افزایش داد (0/05 >p). ترکیب استرروژن و ورزش (6/82±46/19) در مقایسه با گروه اوارکتومی (3/18±4/91) درصد زمان ورود به بازوی باز (OAT%) را به طور معنی داری افزایش داد (p<0.001). ولی اختلاف معنی داری بین ورزش و استروژن مشاهده نشد. همچنین ورزش به تنهایی (3/18±24/54) در مقایسه با گروه اوارکتومی (3/23±13/79) درصد دفعات ورود حیوان به بازوی باز(OAE%) را افزایش داد (0/05 p<). درصد دفعات ورود حیوان به بازوی باز(OAE%) در گروه های استروژن، ورزش و ترکیب استروژن و ورزش به ترتیب برابر با 1/25±30/61، 3/18±24/54و 1/04±46/08 بود که اختلاف معنی داری را بین این گروه ها نشان نداد. استروژن و ترکیب استروژن و ورزش درصد دفعات ورود حیوان به بازوی باز (OAE%) را در مقایسه با گروه اوارکتومی به طور معنی داری افزایش دادند.

یافته های این مطالعه نشان داد که ورزش همانند استروژن باعث کاهش اضطراب ناشی از اوارکتومی در موش های سوری می شود.