تحلیل توصیفی از جنوب ایران از خلال سفرها به ایران نوشته جیمز موریه و به سوی اصفهان نوشته پی یر لوتی

مقاله ی حاضر بر آن است تا بر اساس نقد تطبیقی به بررسی فضای جغرافیایی جنوب ایران در سفرها به ایران نوشته ی جیمز موریه و به سوی اصفهان نوشته ی پی یر لوتی بپردازد.با تکیه بر این شیوه نقد بر آنیم تا با بررسی سفرنامه های این دو نویسنده و سیاح که با یک قرن فاصله از جنوب ایران دیدن کرده اند به روش توصیف فضای جغرافیایی این ناحیه پی ببریم. روشی که در ذهن جیمز موریه به صورت عینی وریاضی وارو در توصیفات پی یر لوتی شاعرانه و خارق العاده بیان میشود.اینجاست که میتوان دریافت که چگونه ذهنیت، شغل و خصوصیات روحی روانی میتواند بر دید و بینش یک سیاح از یک فضا تاثیر بگذارد.