ارتباط بین علایم اختلالات روانی و فرسودگی شغلی در کارکنان بهداشتی و درمانی

پژوهش حاضر با هدف، تعیین رابطه بین علایم اختلالات روانی با فرسودگی شغلی در کارمندان دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود. تعداد 300 کارمند با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. علایم اختلالات روانی، متغیرهای پیش بین و فرسودگی شغلی، متغیرهای ملاک پژوهش حاضر بودند. نشانگان اختلالات روانی تجدید نظر شده و پرسش نامه شغلی Maslach (Maslach Burnout Inventory یا MBI)، ابزارهای جمع آوری داده ها بود.
رابطه مثبت و معنی داری بین فرسودگی شغلی و کلیه نشانه های اختلالات روانی وجود داشت. پرخاشگری عامل پیش بینی کننده معنی دار خستگی هیجانی (52/0 = r، 001/0 > P) و مسخ شخصیت (41/0 = r، 010/0 = P) بود. از بین علایم اختلالات روانی، پرخاشگری (45/0 = r، 030/0 = P) و افکار پارانویید (45/0 = r، 001/0 > P) توانسته بودند به طور مثبت و معنی داری، بعد کاهش عملکرد را پیش بینی نمایند.
در میان علایم اختلالات روانی، پرخاشگری مهم ترین عامل پیش بینی کننده فرسودگی شغلی محسوب می شود. به نظر می رسد برنامه ریزی برای خدمات آموزشی، سازمانی و مداخلات روانی بر اساس نتایج مطالعه حاضر، می تواند نقش مهمی در ارتقای سلامت روان و رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی داشته باشد.