تجزیه پایداری لاین های پیشرفته جو در اقلیم گرمسیری گچساران

بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و شناسایی ارقام پایدار و پرمحصول در شرایط محیطی مختلف، اهمیت زیادی در اصلاح نباتات دارد. در این تحقیق، پایداری عملکرد دانه 22 لاین پیشرفه جو به همراه دو رقم شاهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم گچساران به مدت سه سال زراعی (91-1389) مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب، اثر متقابل لاین × سال معنی دار بود، به این معنی که لاین های مختلف واکنش های متفاوتی در سال های اجرای آزمایش داشتند و از این رو می توان لاین های پایدار و سازگار را در سال های مختلف شناسایی کرد. برای تعیین پایداری لاین ها، از روش های واریانس محیطی رومر، اکووالانس ریک، ضریب رگرسیون فینلی و ویلکینسون، واریانس انحراف از رگرسیون ابرهارت و راسل، واریانس پایداری شوکلا، ضریب تغییرات محیطی فرانسیس و کاننبرگ، مجموع رتبه بندی کانگ و روش گزینش همزمان عملکرد و پایداری کانگ استفاده شد. نتایج حاصل از روش های مختلف متفاوت بود و لاین های پایدار متفاوتی در هر روش شناسایی شدند، اما با توجه به کلیه روش های استفاده شده و با در نظر گرفتن عملکرد لاین ها در سال های مختلف، لاین های شماره 9، 3 و 10 به ترتیب با میانگین عملکرد 4119/84، 3659/50 و 3578/80 کیلوگرم در هکتار به عنوان لاین های پرمحصول و پایدار شناسایی شدند که برای کشت در شرایط دیم گچساران و مناطق مشابه معرفی می شوند.