تاثیر تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب بر فشار پایدار داخل چشمی

ارزیابی تاثیر تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب بر فشار پایدار داخل چشمیروش پژوهش: این مطالعه به صورت آینده نگر و غیرتصادفی در بیمارستان های امیرالمومنین (رشت) و لبافی نژاد (تهران) روی 359 چشم از 359 بیمار صورت گرفت. پس از اخذ شرح حال و معاینه اولیه، فشار داخل چشمی بیماران یک هفته و یک روز قبل از تزریق (2 نوبت) و یک، هفت و سی روز پس از تزریق (3 نوبت)، در چشم های تزریق شده و تزریق نشده اندازه گیری شد. تمام موارد اندازه گیری فشار داخل چشمی توسط یک معاینه گر صورت گرفت.
سیصد و شش چشم (159چشم راست و 147چشم چپ) از سیصد و شش بیمار (2/ 42 درصد مرد و 8/ 57 درصد زن)، شامل 277 مورد (5/ 90درصد) رتینوپاتی دیابتی، 20 مورد (6 /5 درصد) انسداد وریدی شبکیه و 9 مورد (2/ 9 درصد) دژنراسیون ماکولای وابسته به سن با نورگ زایی پس از تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب وارد مطالعه شدند. موردی از افزایش پایدار فشار داخل چشمی در چشم های تزریق شده و تزریق نشده، یافت نشد. هم چنین، بین افزایش فشار داخل چشمی با جنس و علت تزریق رابطه معنی داری وجود نداشت.
تزریق داخل زجاجیه ای بواسیزوماب در افراد بدون سابقه گلوکوم، منجر به افزایش پایدار فشار داخل چشمی طی یک ماه نمی گردد.