سلول های دندریتیک اپی تلیوم و شبکه عصبی ساب بازال قرنیه در کراتیت هرپس سیمپلکس و کراتیت آکانتاموبایی

بررسی تظاهرات اسکن کانفوکال شبکه عصبی ساب بازال (Subbasal Nerve Plexus، SNP) و سلول های دندریتیک اپیتلیوم (Epithelial Dendritic Cells، EDCs) قرنیه در بیماران مبتلا به کراتیت هرپس سیمپلکس (Herpes Simples Keratitis، HSK) در مقایسه با کراتیت آکانتاموبایی (Acanthamoeba Keratitis، AK).
روش پژوهش: تصاویر ثبت شده اسکن کانفوکال در بیمارانی که یافته های بالینی و اسکن کانفوکال مطرح کننده HSK و AK داشتند و نیز تصاویر اسکن کانفوکال افراد سالم مورد بررسی قرار گرفت. تراکم و متغیرها مورفولوژی EDCs و تغییرات SNP قرنیه ارزیابی و از نظر آماری بین گروه های مورد مطالعه مقایسه گردید.
در مجموع 52 چشم از 52 بیمار وارد مطالعه شدند: 12 چشم از 12 بیمار (08/ 23 درصد) با تظاهرات بالینی و اسکن کانفوکال مطرح کننده HSK، 20 چشم از 20 بیمار (46/ 38 درصد) با تظاهرات بالینی و اسکن کانفوکال مطرح کننده AK و 20 چشم از 20 فرد (46/ 38 درصد) سالم. میانگین تراکم، تعداد و مساحت EDCs در هر دو گروه HSK و AK در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری داشت (P<0.001). در ارزیابی شبکه عصبی ساب بازال، افزایش معنی داری در میانگین تعداد رشته های اصلی عصبی، تعداد رشته های فرعی عصبی، تعداد کل رشته های عصبی، قطر رشته های عصبی و تراکم اعصاب ساب بازال در گروه های HSK و AK در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (P<0.001). انحنای رشته های عصبی (Nerve Tortuosity) در بیماران HSK و AK در مقایسه با گروه شاهد دارای کاهش معنی داری بود (P=0.013). در هیچ یک از عوامل ذکرشده اختلاف قابل توجهی از نظر آماری بین بیماران HSK و AK مشاهده نشد.
این مطالعه با استفاده از اسکن کانفوکال، تغییرات معنی داری را در میانگین تراکم و متغیرهای مورفولوژیک SNP و EDCs در قرنیه بیماران مبتلا به HSK و AK نسبت به موارد طبیعی نشان داد که می تواند نشان دهنده وجود ارتباط متقابل بین پاسخ ایمنی و عملکرد سیستم عصبی قرنیه در مقابله با التهاب و عفونت باشد.