کاربرد اتصال چندگانه در تولید نبافته های سلولزی ˗سنتزی زیست تخریب پذیر

از میان روش های اتصال مورد استفاده در ساخت نبافته های سلولزی و سنتزی بسته به نوع محصول و ویژگی های کیفی مورد نظر، روش اتصال چندگانه حرارتی، به همراه اتصال لاتکس، اتصال مناسبی می باشد. در اتصال با لاتکس فقط سطح نابافته تحت تاثیر قرار می گیرد و مناسب برای نابافته های با وزن پایه کم می باشد. در گراماژهای بالا قسمت مرکزی نابافته اتصال ایجاد نشده و سبب لایه ای شدن تشک الیاف می شود. اما در اتصال حرارتی این پدیده اتفاق نمی افتد و رنج گسترده ای از محصولات می توانند با این نوع اتصال ساخته شوند. همه روش های اتصال حرارتی اتصال نقطه ای قوی را میسر می سازد که بعلاوه بسیاری از حلال ها دشمن پایدار محیط زیست هستند. بنابراین در صورت استفاده از الیاف خمیر چوب که دوستار محیط زیست و تخریب پذیر هستند می توان علاوه بر داشتن بافت حجیم، جاذب و نرم، قیمت کمتری نیز داشت که در ساخت نابافته ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. لایه خارجی تشک الیاف، کاربرد ضعیفی از اتصال دهنده لاتکس را با هدف کنترل ابتدایی خاکه نرمه الیاف برای کاهش مقادیر الیاف سست یا پرز های تولید شده در متعاقب فرآیندهای تبدیل دریافت می کند. در وسط تشک الیاف، از الیاف سنتزی به صورت مخلوط با الیاف سلولز استفاده می شود که عموما هسته الیاف سنتزی پلی پروپیلن (PP) یا پلی استر(PET) می باشد که به وسیله غلاف پلی اتیلنی (PE) با دمای ذوب پایین پوشیده شده است. غلاف الیاف سنتزی در اثر حرارت ذوب شده و اتصال را در تمام نقاط تشک الیاف ایجاد می کند.