درآمدی بر نقش تلویزیون در تربیت دینی کودکان و نوجوانان

کودکان و نوجوانان، تاثیرپذیرترین مخاطبان تلویزیون به شمار می آیند. این مسئله نگرانی های عمده ای را بین والدین، متخصصان و صاحبنظران علوم اجتماعی و رقبا برانگیخته و تحقیقات زیادی را به خود اختصاص داده است. یکی از مهم ترین مباحثی که در این گستره مطرح است، تناسب محتوا و پیام های رسانه ای با ظرفیت ها و توانایی های تحولی (developmental) کودکان و نوجوانان است. پژوهشگران معتقدند کودکان در مراحل مختلف رشد و تحول شناختی و عاطفی دارای ظرفیت ها و محدودیت های ویژه ای هستند، بنابراین در انتقال مفاهیم باید میزان درک کودکان از این مفاهیم به طور جدی مورد توجه قرار گیرد. این مقاله با بررسی ویژگی های شناختی کودکان و نحوه مفهوم سازی آنان از پیام های تلویزیونی، موضوع آموزش مفاهیم مذهبی را مورد واکاوی قرار می دهد. شاکله اصلی این مقاله را چکیده دو پژوهش انجام شده در این حوزه با عناوین «نقش تلویزیون در شکل گیری و تقویت مفاهیم مذهبی و اخلاقی کودکان دوره ابتدایی» (دادستان و همکاران، 1377) و «کودک، تلویزیون و مفهوم مرگ» (رضایی بایندر، 1378) تشکیل می دهد.