بررسی کانی شناسی منطقه آلوده به آرسنیک بیجار در استان کردستان

آرسنیک به عنوان یک عنصر سمی برای انسان شناخته شده است. فراوانی کانی ها می تواند بر میزان آرسنیک در محیط تاثیر داشته، در دست داشتن اطلاعات کافی از کانی شناسی مکان های آلوده می تواند به مدل های ژئوشیمیائی ارزیابی کننده برای اصلاح آن ها کمک کند. به منظور بررسی کانی شناسی خاک های آلوده به آرسنیک در منطقه بیجار، 83 خاک رخ بر اساس واحدهای شکل اراضی انتخاب و 229 نمونه خاک و 15 نمونه مواد مادری جمع آوری شدند. سپس آزمایش های فیزیکی و شیمیایی معمول و مقدار آرسنیک کل خاک در کلیه نمونه ها اندازه گیری شدند. سپس بر اساس میزان آرسنیک (کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد) بر روی 13 خاک رخ کانی شناسی رسی و پودری و بر روی نمونه های مواد مادری کانی شناسی پودری صورت گرفت. سنگ های آذرین غنی از آهن و گلسنگ در مقایسه با سایر سنگ ها دارای آرسنیک بیشتری بودند. مهمترین کانی هایی رسی موجود در منطقه کائولینیت، اسمکتیت، کلریت و ایلیت و کانی های مختلط میکا-اسمکتیت، میکا-ورمیکولیت و کلریت-اسمکتایت هستند. مهمترین کانی های آرسنیک دار منظقه با توجه به نتایج کانی شناسی پودری شامل انارگیت، آرسنولیت، اسفالریت، نیکولیت، آرسنات مس کلسیم، آرسنوسولوانیت و کبالتیت می باشد. نوع و مقدار کانی ها متفاوت بوده، اما مقادیر آن ها رابطه واضح و مشخصی با مقادیر آرسنیک نشان نداد، فقط در افق های زیرین پروفیل هایی که مقادیر آرسنیک خیلی زیاد می باشند، مقادیر کانی های آرسنیک دار بیشتر از بقیه بودند.