رابطه توانایی درک خطرات ترافیکی با ویژگی های فردی و تجربیات رانندگی

مرگ و میر و جراحت های ناشی از حوادث ترافیکی از مشکلات مهم بهداشتی و اقتصادی -اجتماعی ایران است. مطالعه حاضر سه هدف داشت. 1. تهیه آزمون درک خطرات ترافیکی ایرانی، 2. بررسی ارتباط توانایی درک خطر با ویژگی های فردی (سن، وضعیت تاهل و میزان تحصیلات) و تجربیات رانندگی (سابقه گواهینامه، سابقه رانندگی، میزان رانندگی و تعداد تصادفات و جریمه ها) و 3. بررسی میزان پیش بینی پذیری درک خطر به وسیله ویژگی های شخصی و تجربیات رانندگی. 126 راننده (میانگین سنی 8) با روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش توصیفی -تحلیلی حاضر / 37/79 و انحراف استاندارد 85 شرکت کردند. آزمون درک خطر ترافیکی بومی شامل 33 کلیپ از موقعیت های خطر ترافیکی ساخته و 0) و / بهکار برده شد. روایی آزمون توسط تیم متخصص تائید شد. پایایی آزمون به وسیله آلفای کرونباخ (94 0) به دست آمد. یافته ها نشان دادند که بین سابقه رانندگی با نمره درک خطر / آزمون -بازآزمون (748 ترافیکی همبستگی معنادار و مثبتی وجود دارد. نتایج این تحقیق نشان داد تجربه رانندگی پس از کنترل سایر متغیرها همچنان میتواند درک خطرات ترافیکی را پیشبینی کند. تحصیلات بیشتر نیز پیش بین کننده معناداری برای درک خطر بود. درنتیجه با افزایش تجربه رانندگی، درک خطر ترافیکی افزایش مییابد. لذا توجه به ارتقای توانایی درک خطر بالاخص در بین رانندگان مبتدی تاکید می شود.