مقایسه الکترومایوگرافی عضلات ساق پا در موقعیت های مختلف ایستادن مردان دارای کف پای صاف و طبیعی

کف پای صاف از جمله تغییراتی به شمار می رود که ممکن است باعث تغییر در الگوی فعال شدن عضلات گردد. درک تغییر فعالیت عضلات در موقعیت های مختلف ایستادن افراد دارای کف پای صاف، بینش خوبی برای پیش گیری از بروز آسیب های مختلف اندام تحتانی در این افراد خواهد داد، لذا هدف از تحقیق حاضر، مقایسه الکترومایوگرافی عضلات ساق پا در موقعیت های مختلف ایستادن مردان دارای کف پای صاف و طبیعی است.
این مطالعه توصیفی در دانشگاه خوارزمی تهران در سال 91-92 انجام شده است. 40 نفر دانشجوی مرد سالم، شامل 20 نفر دارای کف پای صاف و 20 نفر دارای کف پای طبیعی در این تحقیق نیمه تجربی شرکت کردند. ناهنجاری کف پا با استفاده از تست افت ناوی اندازه گیری شد. هر آزمودنی در پنج موقعیت ایستادن قرار گرفت و فعالیت عضلات با دستگاه الکترومایوگرافی ثبت گردید. برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزارMatlab و SPSS و برای مقایسه متغیرهای وابسته مورد نظر از آزمون تحلیل واریانس مختلط(آنوا) در سطح معناداری 05/0 p≤استفاده شد.
تفاوت معناداری در فعالیت عضلات نازک نی بلند و درشت نی قدامی بین دو گروه در موقعیت های تک پا چشم بسته و تک پا سربالا مشاهده گردید(05/0P≤) و در فعالیت بقیه عضلات تفاوت معناداری مشاهده نشد.
به نظر می رسد وضعیت غیرطبیعی پا می تواند بر تغییر فعالیت عضلات اندام تحتانی زمان ایستادن موثر باشد که متعاقبا می تواند الگوهای آسیب را تغییر دهد که پیشنهاد می گردد جهت کاهش خطرات بر طراحی تمرینات اصلاحی و برنامه درمانی مناسب تمرکز شود.