تاثیر تئوری های واقعگرایانه روابط بین الملل برتوسعه حقوق بین الملل

هدف این مقاله بررسی تاثیر تئوری های واقعگرایانه روابط بین الملل بر گسترش حقوق بین الملل است. واقعگرایان به دلیل وجود آنارشی در نظام بین الملل، به جای قانون، بر قدرت تاکید دارند. به همین دلیل رابطه بین قدرت و قانون را رابطهای تقابلی در نظر می گیرند. ولی پژوهش حاضر در پی اثبات این فرضیه است که قدرت، موجد و حامی قواعد حقوقی بین الملل است. از بدو تشکیل حاکمیت کشورها، بهتدریج قواعدی برای نظم بخشیدن به روابط بین دولت ها شکل گرفت. پسازآن قدرتهای بزرگ مدیریت روابط بین الملل را به دست گرفتند. تاریخ روابط بین الملل نیز گویای آن است که در دوره های موسوم به ثبات هژمونیک، اگرچه هژمون از قواعد حقوق بین الملل در راستای منافع خود بهره برده، ولی برای حفظ ثبات و امنیت بین المللی، مهم ترین حامی قواعد حقوق بین الملل بوده است. این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی، از منظری تاریخی نقش قدرت را در پیشبرد حقوق بین الملل بررسی می نماید.