ارتباط بین سازه های مدل اعتقاد بهداشتی با رفتارهای پیشگیری کننده از ایدز در معتادین خرم آباد

ایدز، یکی از مشکلات بهداشتی در جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه است و معتادین به مواد مخدر تقریبا 15/ 68 درصد موارد ایدز در ایران را تشکیل داده که به عنوان عامل اصلی گسترش ایدز محسوب می شوند. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین سازه های مدل اعتقاد بهداشتی با رفتارهای پیشگیری کننده از ایدز در معتادین خرم آباد می باشد.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی 88 نفر از معتادینی که در مرکز بازتوانی خرم آباد نگهداری می شوند، در سال 1392-1391 انجام شد. نمونه ها به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای مشتمل بر سازه های مدل اعتقاد بهداشتی، آگاهی و رفتارهای پیشگیری کننده از ایدز بود. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، کای اسکوار و آنالیز رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل گردید.
سازه های مدل اعتقاد بهداشتی به همراه آگاهی در مجموع 46% واریانس رفتارهای پیشگیری کننده از ایدز را توضیح می دهند. در بین این متغیرها، میزان پیشگویی کنندگی متغیر خودکارآمدی درک شده (ß= 0.39) بیش از سایر متغیرها بود و متغیر آگاهی (ß= 0.21) در مرتبه ی بعدی بود.
یافته های پژوهش حاضر، رابطه بین خودکارآمدی، شدت و موانع درک شده را در اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از ایدز تایید می کند. نتایج این مطالعه می تواند در استراتزی های مداخله ای تئوری محور، به منظور ایجاد و تغییر رفتار بهداشتی مورد استفاده قرار گیرد.