بررسی رابطه بین مقاومت به علفکش و تحمل به یخزدگی در بیوتیپ های علف هرز یولاف وحشی).)Avena ludoviciana

به منظور ارزیابی واکنش هفت بیوتیپ یولاف وحشی مقاوم و دو توده حساس به علف کش های بازدارنده استیل کو آنزیم آکربوکسیلاز ACCase((به تنش یخ زدگی آزمایشی در سال 1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش بیوتیپ های یولاف وحشی در معرض هفت دمای یخ زدگی) 3-، 6-، 9-، 12 -، -15، -18 و 21 - درجه سانتی گراد(قرار گرفتند. گیاهان تا مرحله 4- 3 برگی در شرایط طبیعی در داخل گلدان رشد یافته و با سرما خو گرفتند و سپس برای اعمال دماهای آزمایش به فریزر ترموگرادیان منتقل شدند. درصد بقاء بیوتیپ های یولاف وحشی با شمارش تعداد بوته زنده در هر گلدان مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس دمای کشنده برای 50 درصد بقاء) LT50su (و دمای 50 درصد تلفات وزن خشک RDMT50((بیوتیپ ها در پایان دوره بازیافت)سه هفته بعد از اعمال تیمار یخ زدگی(تع یین شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که اثرات دمای یخ زدگی و بیوتیپ بر درصد بقاء و LT50su در بیوتیپ های مورد بررسی کاملا معنی دار) P≤0.01 (بود. کاهش دما به کمتر از -12 درجه سانتی گراد سبب مرگ کلیه بیوتیپ های مورد بررسی شد. در بین بیوتیپ های مورد بررسی، بیوتیپ حساس مشهد بیشترین و بیوتیپ حساس خوزستان کمترین تحمل به سرما را از نظر میزان LT50su و RDMT50 نشان دادند. این آزمایش نشان داد که مقاومت به علف کش در علف های هرز می تواند منجر به تغییر سایر خصوصیات آنها از جمله تحمل به سرما شود، بطوریکه بر اساس نتایج حاصل از LT50su، بیوتیپ های مقاوم به علف کش یولاف وحشی خوزستان در مقایسه با بیوتیپ های حساس خوزستان از نظر درصد بقاء اختلاف معنی داری داشتند و بیوتیپ های مقاوم به علف کش نسبت به بیوتیپ های حساس خوزستان از درصد بقاء بیشتری برخوردار بودند که نشانگر تحمل بیشتر این بیوتیپ ها نسبت به تنش سرما بود.