ارزیابی تاثیر روش های تهیه زمین، فاصله ردیف های کشت و تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف خاک ورزی، تراکم والگوی کشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید سینگل کراس 704 این تحقیق، در ایستگاه تحقیقات زراعی قراخیل وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی استان مازندران در سال های 1389و1390 اجرا گردید. آزمایش به صورت اسپلیت بلوک فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار با سه عامل شخم درسه سطح (شخم و دیسک، دیسک و روتاری) و تراکم در سه سطح (60000،70000 و80000 بوته در هکتار) و الگوی کشت در دو سطح (کشت یک ردیفه و دو ردیفه) اجرا گردید. نتایج نشان داد روش های مختلف خاکورزی اثر معنی داری بر بسیاری از صفات ایجاد نمود. بیشترین عملکرد دانه، وزن هزاردانه ووزن ریشه نیز ازکاربرد روتاری به دست آمد. بیشترین تعداد ردیف دانه، ارتفاع بوته، تعداد دانه در ردیف و ارتفاع بلال از کاربرد دیسک به دست آمد. الگوی کاشت اثرات معنی داری بر تیمارها نشان نداد (به جز شاخص برداشت). تراکم کاشت اثر معنی داری بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه در سطح احتمال 5% نشان داد. بیشترین عملکرد دانه (14/11 تن در هکتار) از تراکم 80000 بوته در هکتار به دست آمد و کمترین عملکرد دانه (09/9تن در هکتار) از تراکم 60000 بوته در هکتار حاصل گردید. وزن هزار دانه نیز با افزایش تراکم از 60000 به 80000 بوته در هکتار از 5/332 گرم به 25/319 گرم کاهش یافت.