بررسی برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه نخود تحت تاثیر تنش خشکی و روش های کاربرد کود آهن

به منظور بررسی اثر کود آهن و تنش خشکی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی نخود زراعی و همچنین نحوه ی کاربرد کودآهن (خاک کاربرد و محلول پاشی) و نیز زمان استفاده در مراحل فنولوژیک مختلف گیاه، آزمایشی در سال زراعی 1391-1390 در مزرعه ی تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات (کرت های یک بار خرد شده) در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. شرایط بدون تنش خشکی و تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی قرار گرفتند. زمان و نحوه ی کاربرد کود آهن در هشت سطح شامل عدم کاربرد کود آهن (F1)، مصرف خاک کاربرد کود آهن (F2)، محلول پاشی در مرحله ی شاخه دهی (F3)، محلول پاشی در مرحله ی گلدهی (F4)، محلول پاشی در مرحله ی غلاف بندی (F5)، خاک کاربرد + محلول پاشی در مرحله ی شاخه دهی (F6)، خاک کاربرد + محلول پاشی در مرحله ی گلدهی (F7)، خاک کاربرد + محلول پاشی در مرحله ی غلاف بندی (F8)، به عنوان فاکتور فرعی قرار داده شدند. نتایج تحقیق حاضر نشان که تنش خشکی به طور معنی داری موجب کاهش مقدار صفات محتوای آب نسبی برگ، میزان سبزینگی برگ، حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II، سرعت رشد گیاه (CGR)، شاخص سطح برگ (LAI) و فعالیت ویژه ی آنزیم کاتالاز در گیاه نخود شد. تیمار کود آهن نیز اثر معنی داری بر میزان سبزینگی برگ، شاخص سطح برگ (LAI)، فعالیت ویژه ی آنزیم پراکسیداز و فعالیت ویژه ی آنزیم کاتالاز داشت و سبب افزایش صفات مذکور گردید. بنابراین، به نظر می رسد محلولپاشی آهن سبب بهبود صفات مرتبط با فتوسنتز و کاهش اثرات سوء ناشی از تنش خشکی در گیاه نخود گردیده اس.