تعیین میزان شیوع اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی استان سیستان و بلوچستان

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان شیوع اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی استان سیستا نوبلوچستان بود. روش پژوهش حاضر روش توصیفی و جامعه مورد پژوهش کلیه دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان های استان سیستا ن وبلوچستان از یازده شهرستان و بخش های مربوطه به تعداد 36624 نفر بودند. نمونه مورد مطالعه 374 دختر و 378 پسر بود. روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای و تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران با میزان خطای 5 درصد بدست آمد. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس اضطراب امتحان ساراسون استفاده گردید. یافته ها نشان می دهد که 1/ 41 درصد از دانش آموزان دبیرستانی مشکوک به اضطراب امتحان می باشند. شیوع اضطراب امتحان در دختران بیشتر) 5/ 46 (از پسران) 7/ 35 (بود. همچنین میانگین های نمرات اضطراب امتحان در دو گروه دختر و پسر در سطح یک درصد تفاوت معناداری داشت و میانگین نمره اضطراب امتحان دختران بیشتر از پسران بود. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد همچنین نتایج رگرسیون برای پیش بینی عملکرد تحصیلی نشان داد که اضطراب امتحان پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی است.