تعیین مطلوبیت زیستگاه قرقاول (Phasianus colchicus) در استان گلستان با استفاده از مدل سازی آشیان بوم شناختی

قرقاول (Phasianus colchicus) یکی از پرندگان حمایت شده محسوب می شود که در محدوده نسبتا گسترده ای از زیستگاه های شمال ایران زیست می کند. با توجه به لزوم حفاظت جدی تر از جمعیت های این گونه در کشور و هم چنین اتخاذ برنامه های مدیریتی کارآمدتر، دستیابی به دانسته های مرتبط با نیازهای زیستگاهی این گونه ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش، مطلوبیت زیستگاه قرقاول در سطح استان گلستان با استفاده از مدل سازی آشیان بوم شناختی تعیین شد. در این راستا، 15 متغیر مهم که به نظر می رسید ابعاد آشیان بوم شناختی قرقاول را در مقیاس وسیع تشکیل می دهند شناسایی شدند و با استفاده از الگوریتم آنتروپی بیشینه، پراکنش قرقاول در استان مدل سازی شد. نتایج نشان داد که پراکنش پیش بینی شده قرقاول، به طور معنی داری بهتر از مدل تصادفی عمل کرده است (0/01>p). اگرچه سه منطقه مجزا از پراکنش قرقاول در بخش غربی، مرکزی و شرقی جنوب استان و بخش کوچکی نیز در بخش شمال غربی استان شناسایی شد، اما پراکنش قرقاول بیش تر محدود به قسمت جنوبی استان یا منطقه جنگلی و زیستگاه های اطراف آن است. به طورکلی 8/6%، 28/1% و 63/3% از سطح استان گلستان به ترتیب در زیستگاه های با مطلوبیت زیاد، متوسط و کم قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مهم ترین متغیرهایی که بیش ترین سهم را در پراکنش قرقاول داشته اند عبارت از «فاصله تا جنگل» و «رژیم بارش» می باشند.