بررسی اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح توموری اینترلوکین 8 و اینترلوکین 17 در سطح سرم موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

سرطان پستان امروزه مهم ترین عامل تهدید کننده سلامتی در زنان است. از طرف دیگر تمرینات ورزشی نقش پیشگیرانه و کمک درمانی در سرطان ایفا می کنند؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح توموری اینترلوکین 8 و اینتر لوکین 17 در سطح سرم موش های ماده مبتلا به سرطان پستان بود.
20 سر موش (Balb/c) ماده به صورت تصادفی به دو گروه تومور- ورزش (RTE) و تومور- استراحت (RTR) تقسیم شدند و یک میلیون سلول سرطانی به صورت زیر جلدی (MC4L2) به ناحیه بالای ران سمت راست آن ها تزریق شد. گروه تمرین به مدت 6 هفته (5 روز در هفته) تمرین استقامتی را انجام دادند. پس از پایان تمرینات موش ها بیهوش شدند، تومور و سرم از بدن آن ها خارج و در دمای 70- درجه سانتی گراد نگهداری شدند.
کاهش معنی دار پس از 6 هفته تمرین استقامتی در گروه تجربی در مقادیر اینترلوکین 8 در بافت تومور (0001/0=P) و اینترلوکین 17 سرمی (003/0=P) مشاهده شد و همچنین حجم تومور نیز کاهش پیدا کرد (0001/0=P) یافته های پژوهش حاضر نشان داد که شش هفته تمرین استقامتی سطوح اینترلوکین 8 بافت تومور، اینترلوکین 17 سرمی و حجم تومور به طور معنی داری در گروه تمرین کرده کاهش می دهد. بنابراین می توان از فعالیت بدنی به عنوان عاملی کمک درمانی در کنار سایر روش های درمانی در بهبود درمان سرطان پستان استفاده کرد.