اثر بخشی تمرین درمانی در آب بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو

امروزه شرکت در فعالیت بدنی در بهبود عوارض بیماری های مزمنی همچون استئوآرتریت پیشنهاد میشود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین درمانی در آب بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو بود.
مطالعه از نوع معادل سازی متقابل بود. توسط روش تصادفی ساده، 30 زن مبتلا به بیماری استئوآرتریت زانو (40 تا 74 سال) در دو گروه تجربی قرارگرفتند. ازپرسشنامه KOOS در سه مرحله پیش، پس، و میان آزمون جهت اندازه گیری تاثیر تمرین درمانی در آب از نظر بیماران استفاده شد. این پرسشنامه 5 عامل درد، عوارض مربوط به بیماری، فعالیت های روزمره زندگی، فعالیت های ورزشی و عملکردی، و کیفیت زندگی را اندازه گیری می کند. درهشت هفته اول (بین پیش و میان آزمون)، گروه اول دوره بی تمرینی و گروه دوم دوره تمرین خود را داشتند. درهشت هفته دوم (بین میان و پس آزمون)، وضعیت تمرینی گروه ها معکوس شد. به این ترتیب، برنامه تمرینی هردو گروه معادل، ولی دوره بندی تمرین آنها معکوس بود. تحلیل آماری از طریق آنوای اندازه های مکرر و توسط نرم افزار SPSS انجام شد.
نتایج دو گروه تجربی مشابه و موید یکدیگر بود و نشان داد که 1. بی تمرینی با عدم تغییر در تمامی عوامل پرسشنامه همراه بود، 2. تمرین موجب پیشرفت عوامل پرسشنامه، و 3. قطع تمرین باعث پسرفت آنها شد. این یافته با یافته های مربوط به اندازه گیری های عملکردی همسو بود (000/ 0 = P).
نتایج نشان داد که برنامه به کار رفته در تحقیق حاضر برای مبتلایان به استئوآرتریت زانو مفید بوده و موجب ارتقای کیفیت زندگی آنها شده است.