روش نادرست و پیش فرض های کاذب در لعن های نامقدس

می دانیم بنا بر نصوص مسلم دینی و دلایل مبرهن عقلی، زوج مفاهیم تولا و تبرا در سه مقام اعتقاد، عمل و گفتار مومنان، متمم یکدیگر محسوب می شوند و کارکرد آن دو، به ویژه تبرا، در مباحث امامت و خلافت، حساسیت ویژه ای دارد. از این میان، تبرای قولی، که در آیات و روایات به صورت لعن بر کفار، منافقان و... تبلور یافته، واجد احکام خاصی به لحاظ شرایط زمانی و مکانی است؛ اما برخی متاخران به بهانهٔ تقریب مذاهب اسلامی، همواره با گفتار و قلم خود، در طریق هدم این سنت الهی یا کم رنگ کردن آن در میان شیعیان در تلاش اند. از جملهٔ این فعالیت ها، تالیف برخی کتب و مقالات فاقد اسلوب تحقیق و مبتنی بر پیش فرض های نادرست است. بنا بر تتبع نگارنده، گام آخر در این طریق نامرضی، نشر کتابی با عنوان انتحاری لعن های نامقدس با رویکرد روزنامه ای و پیش فرض های فاسد بوده است. نوشتار پیش رو از دو منظر به نقد این کتاب همت می گمارد: یکی از حیث ایرادهای روشی مولف و دودیگر، به لحاظ ابتنای مطالب کتاب بر پیش فرض های نادرست. طبق آنچه خواهد آمد، مهم ترین معضلات این اثر عبارت است از: انتخاب گزینشی مطالب، به ویژه آیات و روایات، نداشتن شفافیت در بیان متعلقات برائت، بی توجهی به اختلافات اعتقادی مذاهب و پیشینهٔ تاریخی آنان، یکسان انگاری «لعن» با توهین و دشنام و بی توجهی به نظرات سلف صالح شیعه در مبحث تبرا.