بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خودمدیریتی بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پرفشاری خون

شیوع پرفشاری خون با شیوه زندگی و کیفیت زندگی ارتباط تنگاتنگی دارد و در صورت عدم کنترل باعث ایجاد ناتوانی و کاهش سطح کیفیت زندگی آنان می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خودمدیریتی بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پرفشاری خون می باشد.
پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی است. شرکت کنند گان، سالمندان مبتلا به پرفشاری خون شهر بوشهر هستند که به صورت آسان و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. مداخله در 5 مرحله (انتظارات از سطح عملکرد و ازخود توسط مددجو، هدف گذاری مطلوب توسط مددجو، برنامه ریزی، اصلاح ساختار و ارزشیابی) بر اساس الگوی توانمندسازی صورت گرفت. سپس اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و کیفیت زندگی فرم 36 جمع آوری و با نرم افزار SPSS 18 در سطح معناداری 05/. تجزیه و تحلیل گردید.
با بکارگیری برنامه توانمندسازی سالمندان، میانگین نمره سطح کیفیت زندگی گروه آزمون در ابعاد مختلف بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله تفاوت معناداری را نشان داد(05/ 0>p)، در حالی که سطح کیفیت زندگی و ابعاد آن در گروه کنترل بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله تغییری نداشت و از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده نشد(P<0.05).
یافته های پژوهش حاکی از آن است که بکارگیری الگوی توانمندسازی خودمدیریتی، برکیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پرفشاری خون موثر است. لذا با اجرای برنامه های توانمندسازی برای سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن، می توان از بسیاری از مشکلات آنان پیشگیری و در جهت ارتقا کیفیت زندگی آنان گام برداشت.