مقایسه مراقبت خوشه ایچهار و پنج پروسیجره از نظر پاسخ های رفتاری نوزادان نارس: کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی

نوزادان نارس به واسطه پروسیجرهای مختلف در معرض استرس فراوانی واقع می شوند که می تواند پیامدهای تکاملی ایشان را تحت تاثیر قرار دهد. از این رو بر مراقبت خوشه ایو مشاهده مستقیم رفتار نوزادان به موقع ارائه مراقبت ها تاکید گردیده است. هدف از این مطالعه مقایسه پاسخ های رفتاری نوزادان نارس در مراقبت خوشه ایبا چهار و پنج پروسیجر غیرتهاجمی می باشد.
مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی است که در سال 1392 در مرکز آموزشی درمانی الزهرای تبریز، ایران انجام گرفت. 31 نوزاد نارس بستری در سن 32 هفتگی تحت مراقبت خوشه ایچهار پروسیجره (اندازه گیری درجه حرارت، تعویض محل پروب پالس اکسی متری، گاواژ و تغییر پوزیشن) و پنج پروسیجره (اندازه گیری درجه حرارت، تعویض محل پروب پالس اکسی متری، وزن کردن، گاواژ و تغییر پوزیشن) مورد مطالعه قرار گرفته و از نظر علایم رفتاری بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار STATA10 در سطح معنی داری 05/0 با بهره گیری از مدل های آمیخته تعمیم یافته و تابع پیوند دوجمله ای منفی انجام شد.
نتایج نشان داد میانگین مجموع علایم رفتاری بیانگر تثبیت در حین مراقبت خوشه ایدر مراقبت خوشه ایچهار پروسیجره 33/2±23/4 و پنج پروسیجره 67/3±03/4 و علایم رفتاری بیانگر استرس در مراقبت خوشه ایچهار پروسیجره 01/3±03/4 و پنج پروسیجره 67/2±29/3 بود. تفاوت آماری معنی داری در قبل، حین و بعد از مراقبت خوشه ایبین دو مداخله یافت نشد(05/0P>).
نتیجه نهایی: مراقبت خوشه ایبا چهار و پنج پروسیجر غیرتهاجمی منجربه علایم رفتاری بیانگر تثبیت قابل قبولی در نوزادان می شود از این رو هر دو برای نوزادان نارس پیشنهاد می گردد.