بررسی مدیریت تلفیقی علف های هرز ذرت (Zea mays L.) در استان قزوین

به منظور تعیین بهترین تراکم ذرت سیلویی جهت رقابت با علف های هرز و نیل به عملکرد اقتصادی قابل قبول، آزمایشی در سال زراعی 1388 به عنوان کشت دوم در مزرعه تحقیقاتی و پژوهش های علمی کاربردی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل تراکم در 3 سطح (تراکم مرسوم، 25 و 50 % بیشتر) و مدیریت علف های هرز در 5 سطح (دوبار وجین، عدم وجین، علف کش نیکوسولفورون در مرحله 2 تا 4 برگی ذرت، یک بار کولتیواتور در ارتفاع 20 سانتی متری، دو بار کولتیواتور در ارتفاع 35 سانتی متری ذرت) با 4 تکرار انجام شد. بر اساس نتایج، تراکم ذرت و مدیریت علف های هرز اثر معنی داری بر ارتفاع بوته، قطر بلال با پوست، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه و وزن هزار دانه نداشتند. در حالی که تراکم ذرت اثر معنی داری بر وزن تک بلال کامل، وزن بلال با پوست، وزن بلال خالص و عملکرد بیولوژیک و هر دو عامل اثر معنی داری بر قطر ساقه داشتند. تراکم مرسوم و عدم وجین بیشترین قطر ساقه، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال و تیمار 50 % بیشتر از تراکم مرسوم بیشترین عملکرد بیولوژیک را به خود اختصاص دادند. تراکم ذرت اثر معنی داری بر تراکم و وزن خشک تاج خروس خوابیده 2 ماه پس از اعمال تیمارها داشت، در حالی که مدیریت علف های هرز اثر معنی داری در سطح 1 % بر تراکم و وزن خشک علف های هرز در تمام مراحل نمونه برداری داشت. افزایش تراکم ذرت تا 50 % بیشتر از حد مرسوم باعث کاهش تراکم و وزن خشک تاج خروس خوابیده در تمام مراحل نمونه برداری و بیشترین کاهش تراکم و وزن خشک سلمه تره در مرحله آخر نمونه برداری شد. بیشترین افت وزن خشک تاج خروس خوابیده و سلمه تره و بیشترین کاهش تراکم سلمه تره در تمام مراحل نمونه برداری و بیشترین کاهش تراکم تاج خروس خوابیده در مرحله آخر نمونه برداری در پاسخ به تیمارهای مدیریتی دوبار وجین، یک و دو بار کولتیواتور حاصل شد. در بین تیمارهای مدیریتی، یک و دوبار کولتیواتور، موفق ترین تیمارها در کنترل علف های هرز محسوب می شوند.