بررسی ارتباط بین عوارض مادری و نوزادی با خونریزی واژینال در نیمه اول حاملگی

خونریزی واژینال طی بارداری، عارضه نسبتا شایعی است که در یک چهارم حاملگی ها مشاهده می شود. تقریبا نیمی از آنها سقط می شود و در بقیه موارد تداوم بارداری، با افزایش خطر عواقب نامطلوب نظیر زایمان زودرس، تولد نوزاد با وزن کم، مرگ و میر پری ناتال همراه می باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین خونریزی واژینال در نیمه اول حاملگی با عوارض نامطلوب حاملگی می باشد.
این مطالعه گذشته نگر بر روی 200 نفر از زنان باردار با حاملگی تک قلوی بالای 20 هفته در دو گروه مشابه 100 نفر دارای خونریزی واژینال (هرگونه خونریزی واژینال یا ترشح خون آلود با منشاء دستگاه تناسلی که از واژن خارج شود) در نیمه اول حاملگی (بیست هفته تمام از اولین روز آخرین قاعدگی)، به عنوان گروه مورد و فاقد خونریزی به عنوان گروه کنترل در سال 1389 انجام شد. دو گروه از نظر خصوصیات دموگرافیک نظیر سن، شغل، میزان سواد و تعداد زایمان همسان سازی شدند، عوارض مادری و نوزادی (زایمان زودرس، مرگ داخل رحمی، مرگ و میر پری ناتال، عوارض جفتی، آپگار دقیقه اول و پنجم، ناهنجاری-های آشکار مادرزادی حاملگی) از مادر و پرونده استخراج شد. جهت گزارش نتایج با استفاده از نرم افزار 16 SPSS، فراوانی و درصد و جهت بررسی ارتباط متغیرها بین دو گروه از آزمون کای دو استفاده شد.
در مطالعه حاضر کلیه عوارض نامطلوب مادری و نوزادی در گروه دارای خونریزی بالاتر از گروه فاقد خونریزی بوده است. اما این خطر افزایش یافته از نظر آماری در موارد سزارین (050/0=P) (5/3-2/1CI=)، مرگ و میر پری ناتال (011/0=P) (18/25-30/1CI=)، وزن کم هنگام تولد (042/0=P) (13/5-07/1CI=) و زایمان زودرس (001/0=P) (22/9-36/1CI=) معنادار بوده بطوری که شانس خطر بروز سزارین 8/1 برابر، وزن زیر 2500 گرم نوزاد 3/2 برابر، وزن زیر 1500 گرم نوزاد 6/2 برابر، ناهنجاری های مادرزادی 5/2 برابر، عوارض جفتی 6/2 برابر، مرگ جنینی 1/3 برابر، زایمان زودرس 5/3 برابر، آپگار پایین دقیقه اول 3/7 برابر و دقیقه پنجم 1/4 برابر و میزان مرگ و میر پری ناتال 6/5 برابر در گروه خونریزی بیشتر از گروه شاهد بوده است.
خونریزی واژینال در در نیمه اول حاملگی با عوارض بیشتر مادری و نوزادی نسبت به گروه فاقد خونریزی برخوردار است.