اثر بلوغ میوه و نوع بسته بندی بر عمر انباری میوه زردآلوی رقم قرمز شاهرود

میوه زردآلو عمر انباری کوتاهی داشته و بلافاصله پس از برداشت به بازار عرضه می شود. سرعت فرآیند رسیدگی و شدت تنفسی زیاد میوه زردآلو در کوتاه بودن عمر انباری آن موثر هستند. برداشت میوه های زردآلو در زمان مناسب و بسته بندی مطلوب آنها عمر انباری میوه ها را افزایش می دهد. این پژوهش با هدف بررسی اثر بلوغ میوه و نوع بسته بندی زردآلو بر افزایش عمر انباری و کاهش ضایعات آن انجام شد. طرح آزمایشی اسپلیت – فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی بود که در آن میوه های زردآلوی رقم «قرمز شاهرود» در سه مرحله مختلف رسیدگی میوه (فاکتور اصلی) بر اساس شاخص رنگ پوست میوه برداشت شدند. سپس میوه ها در جعبه های بدون پوشش و یا با پوشش پلی اتیلن بسته بندی شده (فاکتور فرعی) و در سردخانه با دمای 2-0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85% به مدت صفر (شاهد)، 7، 14، 21 و 28 روز (فاکتور فرعی) نگهداری شدند. پس از پایان هر مرحله از انبار نمودن میوه ها در سردخانه، خصوصیات میوه ها شامل وزن میوه، سفتی بافت، میزان مواد جامد محلول، pH و هدایت الکتریکی عصاره میوه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که مناسب ترین زمان برداشت میوه زردآلو، مرحله دوم برداشت (رنگ پوست میوه زمینه زرد با لکه های سبز) همزمان با 75 روز پس از مرحله تمام گل معادل با 1041 درجه روز (24987 درجه ساعت) واحد حرارتی برای رقم «قرمز شاهرود» بوده و استفاده از پوشش پلی اتیلنی در بسته بندی میوه ها در افزایش عمر انباری آنها اثر معنی داری داشت. در این شرایط میوه های این رقم تا 21 روز با کیفیت مناسب در سردخانه قابل نگهداری بودند. تاخیر در برداشت میوه های زردآلو عمر انباری میوه ها را به صورت معنی داری کاهش داد. همچنین با افزایش مدت انبارداری میوه های زردآلو در سردخانه، سفتی میوه ها کاهش و میزان مواد جامد محلول، pH و هدایت الکتریکی عصاره میوه ها افزایش یافت.