تعداد فرزندان در خانواده و اثرگذاری آن بر کسب سرمایه انسانی فرزندان (مورد مطالعه: جوانان 15 تا 19 ساله مناطق شهری ایران)

سرمایه انسانی به دانش، مهارت و دیگر توانایی هایی گفته می شود که به افزایش کیفیت و سطح توسعه منجر می شوند. سرمایه ای که در سنین پایین تر کسب شود تاثیر قوی تری در موفقیت های سنین بالاتر دارد. خانواده مهم ترین واحد تاثیرگذار در کسب و سرمایه گذاری در حوزه سرمایه انسانی در سنین پایین است و هم چنین موفقیت های آینده آن ها را نیز تعیین می کند. در سال های اخیر، خانواده ایرانی با کاهش باروری، بالا رفتن سطح سواد والدین و سطح رو به بالایی از طلاق مواجه بوده است. با استفاده از داده های پیمایش گذران وقت انجام شده در سال های 1387 و 1388، در این مقاله قصد بررسی اثر تعداد فرزندان در کسب سرمایه انسانی فرزندان 15 تا 19 ساله خانوارهای شهری ایران را داریم. نمونه مورد بررسی شامل 2183 فرزند 15 تا 19 ساله است که ازدواج نکرده اند. نتایج نشان می دهد که بین شمار فرزندان و کسب سرمایه انسانی رابطه منفی برقرار است. تفاوت گسترده ای در کسب سرمایه انسانی بین خانواده های با یک و دو فرزند و خانواده های با سه فرزند و بیش تر وجود دارد. نتایج تحلیل چندمتغیره نشان دهنده اثرگذاری معنادار جنسیت و سن فرزندان و سطح تحصیلات مادران در کسب سرمایه انسانی است. با وجود این متغیرهای کنترل کننده هنوز اثر تعداد فرزندان پایدار است. این نتیجه می تواند نشان از پذیرش و تداوم تعداد کم فرزندان (خانواده های دو فرزندی) در آینده باشد.