ارزیابی استعدادهای بالقوه گردشگری روستایی ایران

صنعت گردشگری در جهان توسعه فراوانی یافته است و بسیاری از کشورها از این راه توانسته اند وضعیت خود را بهبود ببخشند و از مشکلاتی مانند بیکاری، پایین بودن سطح درآمد سرانه و کمبود درآمد ارزی خویش بکاهند. صنعت جهانگردی بزرگ ترین و متنوع ترین صنعت در دنیا به حساب می آید. بسیاری از کشورها این صنعت پویا را منبع اصلی درآمد، اشتغال زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه زیرساخت ها می دانند. صنعت گردشگری امروزه به قدری در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را صادرات نامرئی نیز می نامند. نمونه های زیادی از انجام فعالیت های گردشگری در نواحی روستایی وجود دارد، از جمله فعالیت های مبتنی بر طبیعت، جشنواره ها، جاذبه های مبتنی بر جامعه ی بومی، گردشگری کشاورزی، نمایشگاه های هنری و صنایع دستی، تئاتر اجتماع محلی و سایر موارد. به طور کلی گردشگری روستایی از دو جنبه اهمیت دارد، یکی به عنوان یک فعالیت گسترده جهانی و دیگری از نظر تاکید بر آن در سیاست های توسعه منطقه ای و محلی. دراین تحقیق سعی شده است ابعاد گوناگون صنعت گردشگری روستایی بررسی شود و راهکار های مناسب برای پیشرفت و توسعه این صنعت در کشور استخراج گردد. این مهم از طریق مشاهده، مصاحبه و طرح پرسش نامه در عین بررسی روایی و پایایی آن با کمک نرم افزار spss و محاسبه آلفای کرونباخ که 85/0 بدست آمد که در نهایت حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران بدست آمد و 80 پرسش نامه توزیع شد.هدف ما سعی در کشف این منبع با ارزش و اشتغال زا بوده است که می تواند وسیله ی مهمی برای توسعه ی اجتماعی – اقتصادی جوامع روستایی و حمایت از محیط زیست و فرهنگ روستایی باشد.که با توجه به جمع بندی سوالات پرسش نامه امنیت، تجربه زندگی به سبک روستاییان، بهداشت و هزینه سفر مهمترین فاکتورهای گردشگران برای انتخاب محل گردش می باشند.