بررسیارتباط بین علائمبالینی آسمو شدت کلینیکیانبا میزان تغییرات در تست های عملکردیراه های هوایی پرگزیمال و دیستال ریه

پیش قسمت های محیطی ریه به عنواناصلی ترین محل انسداد جریان هوا در بیماران اسماتیک شناخته شده است اما ارتباط علائم بالینی بیماری آسم با محل انسدادراه های هوایی همچنان نامشخص است. هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط بین علائم بیماری آسم وشدت اسم با تغییرات تست های عملکردیراه های هوایی پرگزیمال و دیستال می باشد.
تعداد92 بیمار مبتلا به آسم پایدار که بر اساسمعیارهای ATS(American Thoracic Society)تشخیص داده شده بودندوارد مطالعه توصیفی- مقطعی شدند. بعد ازگرفتن شرح حال در مورد علائم بالینی آسم (سرفه مزمن، تنگی نفس، خس خس سینه، احساس سنگینی قفسه سینه)، سابقهخانوادگیاتوپی، ترشحات پشت حلق،برای ارزیابی شدت بیماری آسم، پرسشنامهاستاندارد ACT)) GINA-2008 توسط پزشک پر شد و سپس به ترتیب ابتدا تست ایمپالس اوسیلومتری(IOS)و شاخص های جریان هوای دینامیک و حجم های ریوی استاتیک با استفاده از دستگاه بادی پلتیسموگرافی اندازه گیری گردید.
علائم بالینیسرفه، دیس پنه، ویزینگ، ترشحات پشت حلق (PND)با پارامترهای تست های عملکردی ریه راه های هوایی دیستال و پروگزیمال ارتباط معنی داری ندارد. (P =0.05). علامت سرفه در 59.8درصد بیماران با اسم کنترل نشده) 19ACT score≤(و 40.2درصدبیماران کنترل شده)20ACT score≥(وجود داشت و ارتباط معنی داری با شدت بیماری آسموجود دارد(P value =0.02).علائم بالینی دیس پنه، ویزینگ، ترشحات پشت حلق (PND)باشدت بیماری آسمو پارامترهای تست های عملکردی ریه راه های هوایی دیستال و پروگزیمال معنی داری ندارد. (P =0.05).
بر اساس علائم بالینی آسم و محل اصلی گرفتاریراه های هواییقابل تشخیص نیست.: