بررسی ارتباط پلی مورفیسم های گلوتاتیون اس ترانسفراز T1 و M1 و الیگواسپرمی شدید

فاکتورهای مردانه عامل 20 تا 50 درصد موارد ناباروری بوده و ناباروری مردانه با علل آزواسپرمی و الیگواسپرمی با برخی ریسک فاکتورهای ژنتیکی مرتبط می باشند. هدف از این مطالعه بررسی وجود ارتباط بین پلی مورفیسم ژن های گلوتاتیون اس ترانسفراز T1 و M1 و الیگواسپرمی شدید می باشد.
نوع مطالعه موردی-شاهد بوده و در این مطالعه 103 نفر شامل 51 مرد مبتلا به الیگواسپرمی شدید و 52 مرد بارور به عنوان کنترل انتخاب شدند. الیگواسپرمی شدید به صورت غلظت کم تر از 6 10×5 اسپرم در یک میلی لیتر مایع منی تعریف می شود. نمونه های خون بیماران و افراد سالم جمع آوری شده و برای استخراج دئوکسی ریبونوکلئیک اسید ژنومی (DNA) مورداستفاده قرار گرفت. پلی مورفیسم ها به وسیله فن واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه (Multiplex PCR) بررسی شده و داده ها به وسیله آزمون مربع کای، آزمون دقیق فیشر و آزمون t مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند و P<0.05 ازنظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.
ژنوتیپ های نول GSTT1 و GSTM1 در مردان نابارور مبتلا به الیگواسپرمی شدید ((GSTT1=41.18% and GSTM1=27.45% فراوانی بیشتری نسبت به مردان بارور (GSTT1=13.46% and GSTM1=9.62%) نشان دادند.
تفاوت های حاصله ازنظر آماری معنی دار بودند. نتایج این مطالعه تاثیر مثبت ژنوتیپ های نول GSTT1 و GSTM1 روی فرآیند اسپرم زایی را نشان داد.