بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی بین سالهای 1370 تا 1391 در کودکان مبتلا به عفونت های ادراری مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم(ص)وبیمارستان علی اصغر

عفونت های دستگاه ادراری یکی از بیماری های بسیار شایع در کودکان است و اشریشیا کلی به عنوان مهم ترین عامل عفونت های ادراری مطرح می باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع گونه های میکروبی و مقاومت های آنتی بیوتیکی در عفونت های ادراری کودکان بین سال های 1391-1370 با توجه به افزایش روزافزون مصرف و مقاومت نسبت به عوامل آنتی باکتریال رایج انجام گردید.
در این مطالعه همه بیماران مبتلا به عفونت ادراری که همگی در رده سنی 15 سال و کمتر قرار داشتند و به بیمارستان رسول اکرم (ص) و بیمارستان علی اصغر (ع) طی سال های 1391-1370 مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند.
محدوده سنی بیماران بین 2 ماه تا 15 سال با میانگین 92.3-57.3 سال بود. بیشترین شیوع به ترتیب مربوط به اشریشیا کولای 253 بیمار (4/73%)، کلبسیلا در 57 بیمار (8/24%)، پسودوموناس در 9 بیمار (6/2%)، پروتئوس در 7 بیمار (3%)، آسینتوباکتر و انتروباکتر هرکدام در 1 بیمار (3/0%) دیده شد.
مقاومت میکروارگانیسم های جدا شده نسبت به آمپی سیلین 5/64% و به کوتریموکسازول 5/61% (بیشترین مقاومت) درحالی که حساسیت نسبت به نیتروفورانتوئین 90%، به آمیکاسین و سیپروفلوکساسین 5/84% و 72% بود (بیشترین حساسیت). مقاومت به آمپی سیلین، سفوتاکسیم و نالیدیکسیک اسید طی سال های انجام شده در حال افزایش بوده که این افزایش نیز به طور آماری معنی دار بوده است.
با توجه به یافته های این مطالعه جهت درمان عفونت های ادراری، انجام آزمون آنتی بیوگرام ضروری به نظر می رسد و در صورت عدم انجام آزمون، در حال حاضر با توجه به مقاومت کمتر به آمیکاسین و نیتروفورانتوئین از این داروها می توان جهت درمان تجربی استفاده کرد.