بررسی مقایسه ای بیان مارکرهای b cl2 و CD105 در کیست رادیکولار، کیست دنتی ژروس، کیست ادنتوژنیک کراتینیزه و آملوبلاستوما به روش ایمونوهیستوشیمی

هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای بیان ایمونوهیستوشیمیایی bcl2 و CD105 در کیست رادیکولار، کیست دنتی ژروس، ادنتوژنیک کراتوسیست و آملوبلاستوما می باشد.
تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش مقطعی است. تعداد 50 نمونه وارد مطالعه شدند. درصد سلول های رنگ گرفته با آنتی بادی bcl2 در درشتنمایی 40 در 15 کیست رادیکولار، 15 کیست دنتی ژروس، 15 ادنتوژنیک کراتوسیست و 5 آملوبلاستوما ارزیابی شدند و برای بررسی آنژیوژنز متوسط رگ های مثبت شده با CD105 در درشتنمایی 40 شمارش شدند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمون، Paired t-test Repeated Measures ANOVA برای مقایسه متغیر های کمی در گروه های مختلف و ضریب همبستگی پیرسون جهت رابطه های دو به دو بین متغیر های کمی به کار برده شد و 05/0 p< معنی دار در نظر گرفته شد.
بیان bcl2 در آملوبلاستوما (78) وOKC (13/71) بیشتر از RC (48) و DC (45) بود ولی تفاوت معنی داری بین OKC و آملوبلاستوما دیده نشد (0.05

نتیجه گیری

رفتار تهاجمی تر OKC و آملوبلاستوما می تواند با بیان بالاتر bcl2 در این ضایعات توجیه شود اگر چه به نظر می رسد که آنژیوژنزدر این خصوصیت نقشی نداشته باشد.