فلسفه سیاسی محافظه کار در رویارویی با عصر اطلاعات

عصر اطلاعات با محوریت بخشیدن سازه ای و ساختاری به رفتار عملی بشر بسیاری از محدودیت های انسانی و طبیعی رو به روی او را که زمانی در نا ممکن ها و آرزوها و آرمان های او بود، به عرصه ی واقعیت اجرایی درآورد. انسان توانمندتر و قدرتمندتر توانست بسیاری از رخدادهای عدم قطعیت اطراف خویش را رام کند. تکنولوژی در شکل اطلاعاتی خویش نوید بخش بهشتی عملی از امکان های زندگی بهینه تر و با سرعتی فراوان گشت. از ناتوانی بشر در دروغ گویی به خاطر قرار گرفتن در ساختارهای مجازی تا دموکراسی های دیجیتالی و شهروند مجازی و همین طور نابودی مرگ با استفاده از فن آوری های بیوتکنولوژیک. در این میان گروهی از اندیشمندان و فلاسفه به نقادی و شک در این بدیهیات پرداختند و به جای سرعت به دنبال امنیت و آرامش گمگشته در عصر جدید می گشتند. اعتقاد این گروه از متفکران آن بود، که ما شاهد اوج گیری مدرنیته هستیم، که در آن شکل بلوغ و تکامل یافته هجومی مدرنیته در گونه پسامدرن زندگی بشر را در رهاشدگی بدون فکر قرار داده است. این گروه از فلاسفه بدلیل دفاع از وضع موجود و موضع گیری نسبت اخلاقی نسبت به روندهای نسبی گرای عصر اطلاعات به محافظه کاری شهرت یافتند. در این مقاله قصد داریم دغدغه رویکرد فلسفه سیاسی محافظه کار را با روشی تفهمی با توجه به شاخه های گوناگون آن در فلسفه سیاسی، عالمان محافظه کار و جهان سومی های محافظه کار بررسی کنیم.