تعیین میزان شیوع استرس شغلی و ارتباط آن با حوادث شغلی در کارگران شاغل در یک صنعت ساختمانی

در میان مشاغل و فعالیت های مختلف، صنعت ساختمان سازی یکی از خطرناک ترین صنایع در جهان است. در خلال سال های اخیر آمار حوادث شغلی ساختمانی، گوی سبقت را از سایر صنایع ربوده است. سازمان بهداشت جهانی تاکید می کند که کارگران در معرض استرس شغلی، انگیزه و کیفیت پایین زندگی، راندمان و بهره وری کمتر و همچنین ایمنی و سلامتی پایین تری را در محیط کار تجربه می کنند. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع استرس های شغلی و ارتباط آن ها با حوادث شغلی در کارکنان شاغل در یک صنعت ساختمانی است. این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی 150 نفر از مجموع 450 نفر از کارکنان شاغل در یک صنعت ساختمانی انجام شد. متغیرهای مورد نظر از طریق فرم جمع آوری اطلاعات فردی و پرسش نامه استرس شغلی جمع آوری گردید. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری SPSS توسط آمار توصیفی، آزمون آماری کای- دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مطالعه حاضر در زمینه میزان استرس شغلی افراد مورد مطالعه نشان داد که نمرات افراد بین 50 و 148 بوده و میانگین آن 94 با انحراف استاندارد 15 و در سطح نامطلوب می باشد. در زمینه حوادث نیز مشخص شد 33% از افراد سابقه حادثه در محیط کار را داشته اند که شدت 13% از حوادث جزئی و 18% از حوادث شدید بوده است. همچنین بر اساس نتایج تحلیل آماری، بین هفت زیرمقیاس استرس شغلی با سابقه حادثه، شدت حادثه، وضعیت تاهل، تعداد فرزند، سطح تحصیلات، نوع شغل، ورزش منظم و مصرف دخانیات ارتباط معناداری وجود نداشت (P>0.05) اما بین نوع شغل و میزان استراحت ارتباط معنادار آماری مشاهده گردید (P<0.05). در مجموع استرس افراد مورد مطالعه در سطح نامطلوب ارزیابی شد. بنابراین چالش استرس شغلی باید به عنوان یک اولویت در ارائه خدمات بهداشت حرفه ای مورد توجه قرار گیرد. همچنین با توجه به نتایج این پژوهش، اهمیت و نقش مثبت آموزش اصول و موازین ایمنی شغلی به افراد شاغل در این حرفه نباید فراموش شود.