بررسی اپیدمیولوژیک حوادث کودکان در شهرستان تویسرکان در سال 1392

حوادث یکی از عوامل اصلی مرگ و ناتوانی کودکان در دنیا می باشد. سالانه میلیون ها نفر دچار ناتوانی ناشی از حادثه می-شوند و کودکانی که از این حوادث جان سالم به در می برند، ممکن است نیاز به مراقبت دائم پیدا کرده و ابعاد زندگی کودک و خانواده اش تحت الشعاع قرار گیرد. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک حوادث در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان شهرستان تویسرکان در سال 1392 انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که بر روی 133 کودک با سن 10 سال و کمتر که به علت حادثه به اورژانس بیمارستان شهرستان تویسرکان مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. داده های مورد نیاز با استفاده از چک لیست طراحی شده از پرونده های مربوطه، استخراج گردید و درنهایت با کمک نرم افزارSPSS ویرایش 16 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که از بین مصدومین حوادث، 66/64 درصد پسر و 34/35 درصد دختر بودند. بیشترین تعداد حوادث در سن 4-3 سالگی و کمترین آن مربوط به سن 8-7 سالگی و بیشترین تعداد حوادث از نظر فراوانی به ترتیب در منزل، کوچه و خیابان، بزرگراه و جاده ها، اماکن تفریحی و سایر نقاط اتفاق افتاده بود. بیشترین فراوانی از نظر علت حادثه مربوط به سقوط با 9/48 درصد و سپس حوادث ترافیکی با 1/24 درصد و کمترین آن مربوط به خودکشی، مسمومیت و خشونت با 8/0 درصد بود. ضرورت پیشگیری از وقوع حوادث در کودکان، موضوع قابل توجهی است که لزوم طرح ریزی و اجرای برنامه های کنترلی و حفاظتی در مراکز بهداشتی، آموزشی و تفریحی برای کودکان را در اسرع وقت می-طلبد.