ارزیابی بار ذهنی کار در ماموریت های پیچیده پرسنل فوریت های اورژانس؛ شاخص NASA-TLX

بار ذهنی کار، مجموعه عواملی که بر فرآیند ذهنی پردازش اطلاعات، تصمیم گیری و عکس العمل فرد در محیط کار تاثیر می گذارد است. مطالعه حاضر با هدف تعیین بار ذهنی کار و فاکتور عوامل تاثیرگذار بر آن در پرسنل فوریت های اورژانس در حین انجام ماموریت های پیچیده نجات و انتقال مصدومین انجام شد.
این مطالعه مقطعی، بر روی 96 نفر پرسنل فوریت های اورژانس شهر اصفهان در سال 1392 صورت گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد بار ذهنی NASA-TLX که شامل 6 مقیاس نیازهای ذهنی، نیازهای فیزیکی، نیازهای زمانی، نحوه عملکرد، میزان تلاش و سطح ناامیدی می باشد، استفاده شد و نمره بار ذهنی از طریق نرم افزارNASA-TLX مشخص گردید. سپس داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 و با استفاده از آزمون های آماری کولموگرف اسمیرنوف، تی مستقل، اسپیرمن و رگرسیون خطی چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نمره بار ذهنی افراد مورد مطالعه در عملیات های پیچیده اورژانس با توجه به وزن و درجه هر یک از مقیاس های شش گانه (81/4±25/81)، محاسبه گردید که بیشترین نمره در مقیاس های شش گانه بار ذهنی کار NASA-TLX مربوط به نمره نیازهای ذهنی(14/8±10/90) و کمترین نمره مربوط به ناامیدی(01/8±20/55) پرسنل اورژانس در انجام ماموریت های پیچیده می باشد.
این مطالعه نشان داد که پرسنل فوریت های اورژانس در انجام ماموریت کمک به مصدومین و بیماران در معرض بار ذهنی کار بالایی می باشند که مهمترین علل آن می تواند ناشی از نیاز به سرعت عمل، تصمیم گیری های مهم و انتقال سریع بیماران به مراکز درمانی باشد. این بار ذهنی می تواند منجر به افزایش خطا در کارکنان گردد، لذا انجام مداخله های ارگونومیکی و روانشناختی جهت کاهش خطاهای انسانی، استرس و خستگی شغلی در این کارکنان، پیشنهاد می گردد.