مطالعه تطبیقی برخی آموزه های تعلیمی در اندرزنامه های پهلوی و برزونامه (بخش کهن)

توجه به مضامین و آموزه های اخلاقی، مهم ترین بخش ادبیات پهلوی را شکل می دهد و به این اعتبار، رساله های فراوانی تحت عنوان اندرزنامه (پندنامه) در نخستین سده های اسلامی پدید آمده است. محتوای این آثار، کلمات قصار، لطیفه ها و قصه های اخلاقی است که بیشتر جنبه حکمی و تجربی دارند و از زبان شاهان و حکیمان بیان شده اند. ادبیات فارسی دری به نوعی دنباله ادبیات پهلوی است؛ از این رو، بسیاری از آثاری که در حوزه ادبیات فارسی پدید آمده، تحت تاثیر مستقیم و غیرمستقیم محتوای رساله هایی بوده است که به زبان پهلوی خلق شده اند. از جمله این آثار، برزونامه شمس الدین محمد کوسج است که اگرچه به عنوان اثری حماسی در ادبیات فارسی شناخته می شود، اما با نگاهی ژرف به ابیات آن، می توان به بسیاری از نصایح و پند های تعلیمی که همانندی های بسیاری به اندرزنامه های پهلوی دارند، دست یافت. هدفی که در این جستار پی گیری می شود، بررسی و تحلیل تطبیقی این آموزه ها در اندرزنامه های پهلوی و بخش کهن برزونامه در دو بخش ستایش ها و نکوهش ها است.