اثر معیار های مکانی بر ایجاد پتانسیل خطر آتش سوزی در جنگل های زاگرس

هرساله سطح زیادی از پوشش گیاهی موجود برروی زمین طعمه آتش سوزی می شود. عامل های زیادی در عرصه های مختلف منابع طبیعی منطقه را برای ایجاد و گسترش آتش سوزی ها مستعد می کنند. این عامل ها علاوه بر اینکه ماهیت متفاوتی دارند، میزان تاثیرشان نیز از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است. پژوهش پیش رو با دو هدف تعیین میزان تاثیر معیارهای مکانی مختلف بر وقوع آتش سوزی و تعیین مناطق دارای پتانسیل خطر آتش سوزی با کمک روش تلفیقی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی در ناحیه رویشی زاگرس واقع در شمال استان خوزستان انجام شد. پس از آنالیز نقشه های پایه، نقشه های نمایه معیارها ایجاد شدند و مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل نقشه های نمایه توپوگرافی، نمایه کاربری، نمایه اقلیمی، نمایه زیستگاه های حساس و نقشه های نمایه پوشش گیاهی (سوخت) نشان داد که به ترتیب 15/55، 59/53، 10/75، 20/6 و 35/7 درصد از سطح کل منطقه مورد مطالعه در محدوده با پتانسیل خطر آتش سوزی خیلی زیاد و خطر زیاد قرار دارد. نتایج تجزیه و تحلیل نقشه پتانسیل خطر آتش سوزی نشان داد که 8/64 درصد از کل منطقه در محدوده خطر آتش سوزی بسیار زیاد قرار دارد. نتایج صحت سنجی نیز نشان داد که 9/6 درصد از مناطق سوخته شده در محدوده با خطر بسیار زیاد و 67/3 درصد در محدوده با خطر زیاد قرار دارند، بنابراین نتایج پژوهش پیش رو نشان می دهد که ترکیبی از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی می تواند برای تعیین مناطق دارای پتانسیل آتش سوزی کارآمد باشد.