بهینه سازی تنظیمات چراغ های ترافیکی بر میزان ظرفیت و جریان در ساعات اوج

کنترل پیش زمان بندی چراغ های ترافیکی به دلیل پاسخ گویی به تقاضای ترافیکی، داشتن چرخه کوتاه، استفاده موثر از ظرفیت و پاسخ گویی به الویت حمل ونقل وسیع، دارای مزایای بسیاری است. ایجاد هماهنگی بین تقاطع های موجود در یک سیستم مرکزی موجب افزایش ظرفیت، متناسب ساختن جریان ترافیکی و کاهش میزان کل تاخیرهای وسایل نقلیه می شود. سیستم SCATS در بسیاری از تقاطع های دنیا نصب و تحقیقات زیادی در مورد مزایای استفاده از آن جهت کاهش تاخیرها در تقاطع ها، زمان سفر و غیره انجام شده است. SCATS یک سیستم ماژولار و توسعه آن امکان پذیر است. در حال حاضر در سطح شهر تهران این سیستم حاکم است و شرایط ترافیکی نیز بر آن منطبق است. برنامه زمان بندی چراغ های ترافیکی به صورت پیش فرض به این سیستم داده شده و هرچند این سیستم قابلیت تطابق با ترافیک لحظه ای را دارد اما در شرایط فوق اشباع و در ساعات اوج به دلیل عدم بهینه-سازی برنامه پیش فرض پیرامون هر تقاطع موجب بروز راه بندان های وسیع در تقاطع ها می شود. در این تحقیق دو تقاطع در شرق و غرب تهران انتخاب شده و در دو حالت متفاوت نسبت جریان به ظرفیت، قبل و بعد از بهینه سازی زمان بندی چراغ های ترافیکی مورد بررسی قرار گرفته شده است. پس از انجام بهینه سازی مشاهده می شود که اگر قبل از تعریف زمان بندی برای سیستم SCATS این پیش طرح برای هر تقاطع با توجه به حجم ترافیکی در ساعات اوج بهینه سازی شود شاهد کاهش به سزایی در تاخیر و افزایش ظرفیت هستیم. برای نمونه در تقاطع گلبرگ- دردشت شاهد کاهش زمان تاخیرها 14.77 در اوج صبح و 12.65 در اوج عصر هستیم.