بررسی اثر محیط کشت های مختلف در تولید آنزیم آمیلاز توسط یک سویه بومی باسیلوس سوبتیلیس

آمیلاز از مهم ترین آنزیم هایی است که در زیست فناوری اهمیت زیادی دارد. آمیلاز با کاربرد تجاری، به طور گسترده از جنس های باسیلوس به دست می آید. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و جداسازی باسیلوس مولد آنزیم آمیلاز، تعیین فعالیت آنزیم آمیلاز و بررسی اثر تعدادی محیط کشت بر تولید این آنزیم است. نمونه های خاک از منطقه کشاورزی و آب از تالاب چغاخور در استان چهارمحال و بختیاری و نمونه های پساب از کارخانه مواد غذایی در استان اصفهان به شکل تصادفی جمع آوری شد. برای غربال گری سویه های مولد آنزیم آمیلاز، از محیط نشاسته آگار استفاده شد. فعالیت آنزیم آمیلاز با روش دی نیتروسالیسیلیک اسید (DNS) اندازه گیری شد. اثر محیط کشت های تریپتیکیس سوی براث (TSB)، نوترینت براث (NB)، محلول عصاره مخمر، شیر و ملاس چغندر بر تولید آنزیم آمیلاز بررسی شد.
از بین جدایه های مولد آنزیم آمیلاز، یک سویه جدا شده از پساب دارای بیش ترین فعالیت آنزیم بود. با توجه به جدول باسیلوس های کتاب برگی و شناسایی مولکولی، نمونه جداسازی شده به گونه باسیلوس سوبتیلیس متعلق بود. فعالیت آنزیم آمیلاز توسط باسیلوس سوبتیلیس در محیط تولید برابر با 21/7 (یونیت/ میلی لیتر) اندازه گیری شد.
در پژوهش حاضر، سویه باسیلوس سوبتیلیس جدا شده از پساب میزان در خور توجهی از تولید آنزیم معادل 21/7 (یونیت/ میلی لیتر) را نشان داد. در بین محیط های کشت بیش ترین میزان فعالیت آنزیم آمیلاز حاصل از باسیلوس سوبتیلیس در محیط ملاس چغندر مشاهده شد. با توجه به پژوهش حاضر استفاده از سویه های باسیلوس برای دستیابی به آنزیم آمیلاز روشی کارآمد است.