بررسی اثر ضد تشنجی عصاره آبی-الکلی گیاه عودالصلیب بر تشنجات حاصل از تزریق پنتیلن تترازول در موش های سوری نر

باتوجه به شیوع بیماری صرع و عدم پاسخ دهی برخی از بیماران به درمان های موجود و معرفی گیاه عودالصلیب در طب سنتی به عنوان داروی ضد تشنج، در مطالعه حاضر به بررسی اثر ضد تشنجی عصاره آبی-الکلی ریزوم این گیاه بر روی تشنج ناشی از کیندلینگ شیمیایی پرداخته شده است.
چهل سرموش سوری نر به 5 گروه 1. کنترل؛ 2. والپروات؛ 3، 4 و 5. عصاره گیاه عود با دوزهای 50، 100 و 200 mg/kg تقسیم شدند. همه گروه ها با تزریق پنتیلن تترازول (mg/kg 100) صرعی و مراحل تشنج: 1. انقباضات میوکلونیک؛ 2. پرش اندام؛ 3. تشنج ژنرالیزه؛ 4. انقباض تونیک اندام های عقبی در آن ها ثبت شد. در موش های گروه درمان 30 دقیقه قبل از تزریق پنتیلن تترازول عصاره تزریق می شد. نهایتا داده های مراحل صرع در گروه های مختلف با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و مقایسه بین تک تک گروه های آزمایشی با آزمون تکمیلی توکی انجام شد.
داده های این مطالعه نشان داد که عصاره با دوز mg/kg 100 قادر به افزایش معنی دار آستانه شروع تونوس (17/14±50/186) نسبت به گروه کنترل (36/16±75/117) گردید که با 05/0 p< معنی دار بود. همچنین مدت زمان HLTE به ترتیب با مصرف سه دوز 50، 100 و 200 mg/kg عصاره عود 6/0±28/5 و 79/1±3/3 و 01/1±76/4 به دست آمد که نسبت به گروه کنترل (20/1±85/7) معنی دار شدند (05/0 p<).
به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه عصاره گیاه قادر به تغییر زمان آستانه مراحل پیش تشنجی در حیوان نمی شود، اما خود مرحله تشنج توسط دوز متوسط این گیاه به طور بارز کاهش می یابد. همچنین مدت زمان HLTE به عنوان یک شاخص مهم در پروسه تشنج، با مصرف این گیاه کاهش مشخص پیدا می کند.