بررسی تاثیر نانوذره نیکولات آهن و روی(Fe4NiO4Zn) بر فاکتورهای کبدی ALP-TR-LDH، Albumin در رت های نژاد Wistar

امروزه استفاده از نانوذره نیکولات آهن و روی، یکی از زمینه های کاربردی نانوتکنولوژی می باشد. با توجه به اهمیت کبد در سم زدایی بدن، در این مطالعه، به بررسی اثرات توکسیک این نانوذره، بر روی تغییرات برخی از فاکتورهای کبدی در شرایط in vivo پرداخته شده است.
24 رت نژاد Wistar در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات به 3 گروه تقسیم گردیدند: گروه اول (کنترل)- گروه تیمار دوم- سوم، به ترتیب 5/0 میلی لیتر سرم فیزیولوژی (گروه کنترل)- 5/0 میلی لیتر از نانوذره نیکولات آهن و روی با غلظت ppm (بخش در میلیون)100و200، به مدت 7 روز متوالی دریافت کردند. سپس پارامترهای لاکتات دهیدرژناز (LDH)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، ترانسفرین (TR) و آلبومین در روزهای دوم - هفتم و چهاردهم بعد از تیمار اندازه گیری شد.
میزان ترانسفرین در روز هفتم پس از تیمار در گروه دریافت کننده نانوذره نیکولات آهن و روی (ppm 200) و در روز چهاردهم در هر دو گروه تیمار با نانوذره نیکولات آهن و روی (ppm 200 و 100)، میزان LDH در روز دوم پس از تیمار در گروه دریافت کننده نانوذره نیکولات آهن و روی (ppm 100) و در روز هفتم و چهاردهم در هر دو گروه دریافت کننده نانو نانوذره نیکولات آهن و روی(ppm 200 و 100) و بالاخره میزان ALP در روز دوم در هر دو گروه دریافت کننده نانوذره نیکولات آهن و روی(ppm 200 و 100) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دارنشان دادند.
باتوجه به نتایج تحقیق حاضر (کاهش فاکتورهای کبدی) می توان گفت که: احتمالا بدن قادر است نانوذرات نیکولات آهن رویرا پس از تزریق، بتدریج از بدن دفع کند و یا به دلیل از بین رفتن خواص نانوذرات پس از تزریق و یا با ایجاد تحمل در سلول های کبدی، اثرات سمی آنها از بین خواهد رفت.