رویکرد بالینی در هایپرترانس آمینازمی کودکان

آسیب سلولی کبد می تواند به ارتشاح سلول های التهابی در آن و یا مرگ سلولی منجر شود که متعاقب آن یک روند ترمیمی صورت می گیرد و باعث ایجاد فیبروز و رژنراسیون سلولی کبد و تشکیل ندول می شود. سیروز مرحله انتهایی بیماری پیشرونده کبدی است آسیب به سلول های کبدی می تواند از عفونت های مختلف ویرال، دار و ها و توکسین ها، هایپوکسی، اختلالات ایمنولوژیک و بیماری های ارثی متابولیسم نشات گیرد. در فاز بهبودی ضایعه کبدی ناشی از عوامل مذکور، می تواند تغییرات مزمن و به ندرت آسیب بزرگ کبدی ایجاد شود. بیماری های کبدی اساسا می توانند تهدید کننده حیات باشند و گاهی تشخیص بالینی آنها مشکل است چرا که تظاهرات بالینی آنها براساس اتیولوژی و شدت آسیب وارده به کبد می تواند متفاوت باشد. توجه به تظاهرات بالینی استفاده از ابرازهای تشخیصی به خصوص معیارهای نکروزان کبد و افزایش آنزیم های کبدی می تواند به منزله اولین قدم در شناسایی و پیگیری بیماری کبدی در کودکان باشد.